... geçti ama unutmadım #herseyihatirliyorum
butona tıklayıp sizler de anı paylaşımında bulunabilir,
Her Şeyi Hatırlıyorum Anıt Hatıra Sayfasına katkıda bulunabilirsiniz.
Afet sahasında edinmiş olduğunuz deneyimleri düşündüğünüzde insanların en çok hangi deneyiminizi duymasını/bilmesini istersiniz?
Yanıtlar:
Bizlerin, yani UMKE personellerinin iyi tanıtılmasını; depremde ve enkazda ne iş yaptığımızın bilinmesini isterdim.
İnsanların hayatına dokunabilmek için gece gündüz, aralıksız, dinlenmeden çalıştığımızı.
Bölgeye ilk gittiğimizde iletişim tamamen kopuktu. Zorda olsa 112’ye ulaşıp bir adrese yöneldik. Ama ulaşma şansımız yoktu, sokaklar tamamen kapalıydı. Önümüzü kesen insanlara yardım ettik. Hastaneye doğru hareket edecekken 4-5 aylık bir bebek getirdiler. Çok şükür iyiydi, ama bizi etkilemişti. Yine de kendimizi toparlayıp onu hızlıca hastaneye ulaştırabildik. Demek istediğim; ne olursa olsun soğukkanlı olup elimizden geleni yapmalı ve acımızı geri döndüğümüzde yaşamalıyız.
Bir kişinin tedavisi devam ederken; hem kendisi hem yakınları için giyecek, yiyecek, aklınıza gelebilecek her türlü yardım için koşturmuştuk. Onun duyduğu minneti unutamam.
Eğer bir şansınız olsaydı neyi değiştirmek isterdiniz?
Yanıtlar:
Geç kalınmışlığı, eksiklikleri değiştirmek isterdim. Her enkaz başında arama-kurtarma ekipleri görmek isterdim. Elimde olsa depremi yok etmek isterdim, sağlam yapılar olsun isterdim.
Koordinasyon eksikliğini
Afete hazırlık aşamasının baştan aşağı değişmesini isterdim.
Rant üstüne yapılmış binaları
Afetzedelerin sosyal şartlarını
Değiştirmek istediğim çok şey var ama en başında keşke tüm bunlar için hazırlıklı olunsaydı.
Bölgeye gittiğiniz anı düşünün. O ilk andan itibaren neler yaşadınız? Nelere şahit oldunuz? Hiç unutamayacağınız anınız hangisi? Hepimizin gözünde canlandırabileceği gibi anlatır mısınız? Nasıl gittiniz, kiminle gittiniz.
Korktuğunuz, üzüldüğünüz ama sizi mutlu eden anınız varsa paylaşır mısınız?
Yanıtlar:
Ailesini kaybetmiş bir doktorun, yaşadığı acılara rağmen olabildiğince ayakta kalma ve hizmet verme gayretinden çok etkilendim.
Kaosun ortasında koşuşturan insanlar, can pazarına dönmüş bir memleket.
Elektriksiz, susuz, tuvaletsiz, banyosuz insanlar. Hem afetzedeler için hem de çalışanlar için zor bir ortam. Afetin ilk saatleri personelin başı boş kalması, eksik koordinasyon, gıda, kişisel hijyen eksikliği olması, personelin de afetzede gibi bir deneyim yaşamasına sebep oldu.
@hatayakademiorkestra Instagram hesabından: ‘’Depremde kaybettiğimiz 4 arkadaşımızı Antakya ile sembolleşen defne yaprağı illüstrasyonu ile andık. Onlar müziğimizle Antakya’ya kök salmaya devam edecekler. kaybettiğimiz bütün defnelere.. #hatay #hatayakademiorkestrası #antakya #6şubat @hikmeti_tabiyeci @liliillustration @bigebnk ‘’
@hikmeti_tabiyeci Instagram hesabından: ‘’Sevenin beklentisi, sevmeyenin temennisi. #hikmetitabiyeci #sokaksanatı #hatay’’
@hikmeti_tabiyeci Instagram hesabından: ‘’Sevenin beklentisi, sevmeyenin temennisi. #hikmetitabiyeci #sokaksanatı #hatay’’
Domlar için kurulmuş geçici yerleşke. Çin çadırlarıyla grubun kültürel kimliği birleşince yerleşkenin adını “Çinçin” koymuşlar. Kimsenin pek uğramak istemediği bir yer. -Anonim”
“Kahramanmaraş’tan. Psk. Damla Özyaşamış’ın kadrajından.”
”Buğra Çalış, Gaziantep/İslahiye”
Kahramanmaraş’tan. Psk. Damla Özyaşamış’ın kadrajından.
‘’Altmış gün kaç gündür? | #6Şubat’’
‘’Altmış gün kaç gündür? #6Şubat #Deprem’’
‘’Burada tek gündem var: #Deprem Depremin üzerinden artık benim de saymakta zorlandığım kadar gün geçti. Zaman, burada en az binalar ve insanlar kadar parçalanmış durumda… Kalanların birçoğu “Şanslı olanlarımız ölülerini gömdü, bazılarımız gömemedi bile. Hepimiz için savaş yeni başlıyor.” diyor. Arkada Hatay’a gelenlerin en uğrak yeri: Kurtuluş Caddesi’ndeki tarihi Affan Kahvesi. Önde ise büyük risk alarak enkazdan eşyalarını çıkarmaya çalışanlar. 26 Mart, #Hatay’’
‘’Evler binalar, yollar sokaklar, insanlar algılar, bağlar bakışlar… Zaman dahi parçalanmış durumda burada. Ne kadar çeksek, anlatsak, aktarmaya, tasvir etmeye çalışsak da gerçeğin küçük, küçücük bir kısmını (o da bir ihtimal) anlatabiliriz sanırım. #Hatay’’
‘’Çocuklar el ele tutuşmuş oyun oynuyorlar. #Maraş’’
“Kahramanmaraş’ta depremi yaşayan teyzenin hediyesi. Psk. Damla Özyaşamış’ın kadrajından.
‘’Depremin 40. günü... Hala enkaz altında insanlar var. Hala bulunamayanlar, hala kimliği teşhis edilemeyenler, hala hayatta kalanların en temel gereksinimlere erişim sorunu var. Hala iş bilmezlik, hala organizasyonsuzluk, hala büyük bir acı, yas ve keder var... #DepremiUnutma’’
“Hatırası vardı her şeyin…” Şakir Usta 63 yaşında… 40 senelik bisiklet tamircisi… Hatay’ın Kurtuluş Caddesi’ndeki dükkânı depremde tamamen yıkılmış. “Yarın kepçe getireceğiz bakalım neler çıkacak?” diyor. Gösterdiği yer tam bir moloz yığını, şaşırdığımı görünce de ekliyor: “En ufak bir şey bile olsa hatırası var sonuçta…” Şakir Usta enkazdan çıkardığı bakır çaydanlığı komşusuna gösterip sevincini paylaşıyor, ardından dükkânının anahtarını sallıyor havada : “Bir tek bu kaldı geride” diye iç çekerek… Sohbetin sonunda tepelere doğru uzanan mahalleyi gösterip evini tarif ediyor. Tek katlıymış evi, bahçesi de varmış, mutlaka gelmeliymişim, sıcak bir çay içermişiz, sohbet edermişiz bahçesinde… Antakya/Hatay’’
Afet Psikolojisi Platformu Derneği Hakkında
Afet Psikolojisi Platformu, 6 Şubat 2023 tarihindeki depremlerle birlikte, afetlerden doğrudan etkilenen çalışanlara destek olmak amacıyla kurulmuştur. Bölgede yaşayan çok sayıda insani yardım çalışanların hem afeti yaşaması hem de çalışmaya devam etmesi sürekli bir destek mekanizmasına ihtiyaç duymalarına neden olmuştur. Günden güne büyüyen bu destek alanı, birçok gönüllüye, ihtiyaçlara göre dizayn edilen çalışmalara, psikolojik desteğe, paylaşıma ve yönlendirmeye ev sahipliği yapmaktadır.
Platformumuzda gönüllü eğitmenler ile birlikte Yerel Uzman Buluşmaları, Akran Destek Programı, APP Buluşmaları, İlham Veren İyi Uygulama Örnekleri ve Süpervizyon Oturumları düzenlenmektedir. 18 ayda bu oturumlara 3.000’den fazla afet çalışanı katılmıştır. Bu gönüllü oluşumu biz bir sofra olarak adlandırıyoruz. Her katılan kişinin desteğine ve dile getirdiklerine, sahip olduğu bilgileri paylaşmasına olanak bulduğu ve kocaman bir gönüllü ‘mutfağının’ da olduğu bir sofra… Ve artık, 4 Ekim 2024’ten beri, bu gönüllü soframız dernek olarak çalışmalarına devam etmektedir.
Afet Psikolojisi Platformu Derneği çatısı altında ‘çizmeli psikologlar’ yetiştirmek üzere Afet Psikolojisi Eğitim Modülü (APEM), Psikolojik İlk Yardım Eğitimleri, düşük yoğunluklu psikolojik müdahale programları gibi teorik ve beceri eğitimleri düzenliyoruz. Arama kurtarma ekipleri, ilk müdahale ekipleri, acil tıp uzmanları ve psikososyal destek ekipleri gibi profesyonellerin yanı sıra afetlerde çalışan ruh sağlığı uzmanlarına ulaşmayı hedefliyoruz.. Çalışmalarımızda özellikle ülkemizin afetselliğini ve olası Marmara depremi gerçeğini gündemimizde tutuyor, ısrarla afetlere dirençli olmamız gerektiğini savunuyoruz.
